Op deze pagina staat een aantal foto’s van de verschillende soorten waterplanten in de vijver: zuurstofplanten, drijfplanten, moerasplanten en lelie-achtigen.
Zuurstofplanten


Foto links: glanzend fonteinkruid (Potamogeton lucens) is een geschikte zuurstofplant. Het is een minder snelle groeier dan bijvoorbeeld waterpest (Elodea canadensis). Dit komt, doordat glanzend fonteinkruid als één van de weinige zuurstofplanten een wortelstok vormt.
Foto rechts: om een heldere vijver te krijgen en te houden, moet er veel beplanting aanwezig zijn. Van bovenaf gezien, moet jee vijver voor minstens de helft begroeid zijn. De vijver op de foto voldoet daar ruimschoots aan en is dan ook glashelder. Op de afbeelding zijn glanzend gonteinkruid (Potamogeton lucens) en aarvederkruid (Myriophyllum spicatum) te zien.
Lelie-achtigen


De waterlelie (Nymphae) is de bekendste van de lelie-achtigen. De plant vormt een groot wortelstelsel. Om de plant hiervoor genoeg ruimte te geven, kun je deze het best in een grote, platte plantmand zetten. Een waterleliestek, zoals die bij tuincentra verkocht worden, zal de eerste jaren vooral een wortelstelsel vormen. Het aantal bladeren en bloemen is daarom in het begin beperkt. Een jonge waterlelie kun je het best niet al te diep in de vijver zetten. Naarmate de plant groeit, kun je deze een steeds diepere plek geven.
Een waterlelie heeft minstens zes uur zon per dag nodig. Verder geldt, dat hoe donkerder de bloem is, hoe meer zonuren de plant nodig heeft om veel bloemen te produceren.
Drijfplanten


Foto links: kikkerbeet (Hydrocharis morsus-ranae) is een winterharde drijfplant. Drijfplanten nemen met hun in het water hangende worteltjes veel voedingsstoffen op uit de vijver. Dit helpt om helder vijverwater te krijgen.
Foto rechts: Krabbescheer (Stratiotes aloides). Ook dit is een winterharde drijfplant.
Moerasplanten


Foto links: Snoekkruid (Pontederia cordata) is een flinke moerasplant. Deze plant kun je gebruiken om de rand van een natuurlijke vijver mooi af te werken. De plant wordt circa zestig centimeter hoog. De wortels van deze plant moeten in het water staan, de stengels en bladeren erboven.
Foto rechts: Gele lis (Iris pseudacorus) is een andere bekende moerasplant, die ook in het wild veel voorkomt. Deze plant kan tot een meter hoog worden. De gele lis wordt ook veel toegepast in helofytenfilters bij zwemvijvers, omdat de plant veel voedingsstoffen uit het vijverwater opneemt.