Waterplanten in de vijver: fotogalerij

Glanzend Fonteinkruid (Potamogeton lucens) is een geschikte zuurstofplant. Het is een minder snelle groeier dan bijvoorbeeld waterpest (Elodea canadensis). Dit komt, doordat Glanzend Fonteinkruid als één van de weinige zuurstofplanten een wortelstok vormt.

Om een heldere vijver te krijgen en te houden, moet er veel beplanting aanwezig zijn. Van bovenaf gezien, moet de vijver voor minstens de helft begroeid zijn. De vijver op de foto voldoet daar ruimschoots aan en is dan ook glashelder.

Op de afbeelding zijn Glanzend Fonteinkruid (Potamogeton lucens) en Aarvederkruid (Myriophyllum spicatum) te zien.

Waterpest (Elodea canadensis) groeit in de meeste vijvers goed. Er bestaan verschillende soorten, waarbij de dikte van de stengels het onderscheidende kenmerk is.

De waterlelie (Nymphae) is de bekendste van de lelie-achtigen. De plant vormt een groot wortelstelsel. Om hieraan genoeg ruimte te geven, is een grote plantmand nodig. Op de foto is een jonge waterlelie in een veilingkrat gezet.

Een waterleliestek, zoals die bij tuincentra verkocht worden, zal de eerste jaren vooral een wortelstelsel vormen. Het aantal bladeren en bloemen is daarom in het begin beperkt.

Een jonge waterlelie kan het beste niet al te diep in de vijver gezet worden.

Snoekkruid (Pontederia cordata) is een flinke moerasplant. Deze plant kan gebruikt worden om de rand van een natuurlijke vijver mooi af te werken. De plant wordt circa 60 centimeter hoog. De wortels van deze plant moeten in het water staan, de stengels en bladeren erboven.

De Gele Lis (Iris pseudacorus) is een andere bekende moerasplant, die ook in het wild veel voorkomt. Deze plant kan tot een meter hoog worden.

De Gele Lis wordt ook veel toegepast in helofytenfilters, omdat de plant veel voedingsstoffen uit het vijverwater opneemt.